W najbliższy poniedziałek (6.02) o godzinie 6:00 rano zostanie otwarta dla kierowców zachodnia obwodnica Grodziska Maz.

Obwodnica o długości 7,3 km, łączy węzeł „Grodzisk Mazowiecki” na autostradzie A2 i miejscowość Kałęczyn przy 579. Obwodnica odciąży centrum Grodziska Mazowieckiego poprzez przejęcie ruchu generowanego przez zjazd z autostrady A2 w kierunku „gierkówki”.

Budowa trwała dwa lata, wykonawcą robót była firma STRABAG Sp. z o.o., a ich koszt wyniósł ponad 162 719 224,45 zł, z czego kwota 117 225 117,86 zł to środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020; 17 175 774,09 zł z budżetu państwa., pozostałe środki to wkład województwa mazowieckiego.

Obwodnica przechodzi przez tereny rolnicze, na obrzeżach miasta Grodzisk Mazowiecki. Na początkowym fragmencie odcinka przekracza tereny po nieczynnych wyrobiskach cegielni – „glinianki”. Zakres robót obejmował m.in. budowę 3 dużych obiektów inżynierskich: nad drogą gruntową w pobliżu węzła autostradowego, nad torami kolejowymi oraz rzeką Mrowna, przebudowę 6 skrzyżowań z drogami lokalnymi, budowę kompleksowego odwodnienia układu drogowego wraz z urządzeniami towarzyszącymi, przebudowę infrastruktury podziemnej, budowę urządzeń bezpieczeństwa ruchu: barier energochłonnych, ogrodzeń i sygnalizacji świetlnych. W trosce o najmniej chronionych użytkowników drogi wybudowane zostały chodniki i ścieżki rowerowe. W celu uzupełnienia istniejącej sieci dróg gospodarczych i lokalnych oraz umożliwienia dojazdu do okolicznych zabudowań i pól na przeważającym odcinku (6 km) zostały wybudowane drogi serwisowe. Wybudowana droga jest klasy G, czyli „główna”, o jednojezdniowym przekroju i po jednym pasie ruchu w każdą stronę. Na potrzeby budowy obwodnicy pozyskaliśmy 39,2 ha gruntów za kwotę 43,9 mln z czego działki za 14,9 mln zł przekazała w formie darowizny na rzecz województwa Gmina Grodzisk Maz.

Przy budowie drogi zastosowano nowatorską metodę wzmocnienia podłoża polegającą na konsolidacji statycznej nasypów obciążeniowych. Takie nasypy pojawiły się w miejscowościach Natolin, Kozery, Chlebnia, gdzie podłoże nie miało wystarczającej nośności. Przy pomocy stałego obciążenia, jakim były tymczasowe nasypy, luźne warstwy ziemi osiadają i tworzą odpowiednie podłoże dla drogi. Nasypy były poddawane ciągłej obserwacji. Zastosowana technologia, pomimo swojej czasochłonności było najbardziej ekologicznym i ekonomicznym rozwiązaniem.  Kolejne innowacyjne rozwiązania zastosowano przy budowie czteroprzęsłowego obiektu inżynierskiego o długości 186 m, wykonanego w konstrukcji hybrydowej (mieszanej), gdzie użyto elementy ze stali i żelbetonu.

Cała budowa była prowadzona pod nadzorem archeologicznym. Najwięcej artefaktów znajdowało się na odcinku między ul. Wspólną i torami kolejowymi gdzie znaleziono m.in. średniowieczną studnię, pozostałości dymarek, fragmenty neolitycznej broni oraz biżuterii.